Sende haklıydın öyle kolay iyileşemezdi,
kalbe açılmış derince söz yaraları
sebepsiz ya da sebepli .
Bilmeliydim gün gelipte ;
öyle gidilmez işte böyle gidilir diyeceğini !
kalbin ayrı dilin ayrı rota çizdikçe ;
içinde biriken kini ...
Sözde çıktığın bu sevda yolculuğun da;
şimdiden düşünüyorum
omzuna yük olmuyor mu hiç ahlarım ?
bilmem ki seni taşıyabilir hangi meçhule?
Hayretler olsun bana senden hem nefret edip
hem de ardıma baka baka izini sürüyorum
rüzgardan ,kokunu ala ala ...
Gelsin bakalım bu karanlık hep üstüme üstüme.
yıkılsın ben kurmaya emek verdikçe
kavuşmalara dair o kalın köprüler.
göreceğiz umudun ipi ne kadar ince !
Dayan dedim hep gönlüm ve sorularımı cevapla
ya ben de terkedersem beni?
kim sahip olacak aşkıma
o zaman hesabım görülür kiminle?
Hangi dilde konuşursa konuşsun,
ben anlardım ayrılığın o zehirli dilini
ne kadar uzaklardan seslenirse seslensin
uğuldatır kulağımı haykıran o deli sesi,
senin uzaklık diye gözünde büyüttüğün varya
Ben hep üstüne giderek korkuttum özünü
ben susuşunda okuyorsam hislerini
sen haykırışlarımda
nasıl duyamazsın ismini
bahtında silinemez bir kader oldum
başarabilirsen hadi sil onu
Hayat bana sensizliğe dair fırsatlar verdikçe ;
sen;
seni unuttum sanıyorsun:
oysa ben onları elimin tersiyle geri çeviriyorum:
Kapını açık tut her gece;
hiç olmazsa
rüyalarına her gece misafir oluyorum:
O hasret denen;
özenerek ördüğün oyanın bitiş ucunu yakalıyorum ;
sabaha kadar ilmek ilmek sökmeye çalışıyorum
az bir şey kala bitmeye ne yazık ki uyanıyorum :
ama gözlerim aralıyken son bir defa ;
usulca uzanıp yüreğinden öpüyorum .

Nuran KARACA