Can çıkmayınca huy çıkmazmış, nefsin doğar seninle
Ancak belki, edersin terbiye

Mesafe koy, kötüyle arana
Bulaşmasın, sakın sana da,

Nefsi olmayan, melektir
Onların da, dünyası ayrıdır

Nefsine hâkim olamayan, batar çamura
Ne kadar temizlersen, balçığın izi kalır

Atma çamura taş, sana da sıçramasın
Ne de çamurlar var, içinde yatar şifa bulursun

Her ne yaparsan yap, yerinde ve dozunda olsun
Her şey yerli yerinde, düzeni bozamazsın

Toprakta yatanda, topraktan çıkanda candır
Can çıkmayınca huy çıkmaz boş yere dememişler

Kuşburnu, kızılcık, ahlat, alıç, kurdun kuşun rızkı
Elma armut, nar insanın rızkı

Her yaratılan yerini bilse, yok olmazdı nesiller
Nefsi doymayanlar, insanın da hayvanında rızkına el koyar

Nefsine dur diyemeyenler yüzünden, bozuluyor düzenler
Düzeni bozanların, düzeni bozuluyor,



eminnur güler acar