Bu gece odam normalden de karanlık
Tarifsiz acılar benimle yazık
Issız geceler olmuş yoldaşım
Kalbim ağır aciz bedende
Kelimeler cam kırığı gibi yürekte
Akşamın karanlığı yine benimle


Yokluğun gölgesi vuruyor cama
Yazmıyor kalemim soruyor sana
Hayallerinle savaştayım
Bu kahrolası dünyada
Yağmur değil deniz değil
Yanağımı ıslatan
Akşamın karanlığı yine benimle


Düşme bırak artık her gece düşlerime
Yağmur gibi yağma susamış bedenime
Ağlama gözlerimde benim yerime
Kahır deryasında boğulurum yüreğimde
Akşamın karanlığı yine benimle


Coşkuyla karşılıyor engin denizler
Gecenin gizemi sırları gizler
Bir çift göz duygusuzca izler
Ruhumun havzası oluyor sözler
Hayalin yanımda yüzünü özler
Akşamın karanlığı yine benimle


Sana göçüyorum her şubatta
Yollar çıkmazda saklın da
Efkar demlerken yalnızlıklarda
Devrilmiş duygulara dönüyor gözlerim
Sana bensizliği bırakıyorum
Akşamın karanlığı yine benimle


Adını yazdım birer birer damlalara
Yağmurlarla gelmiştin bana
Ayrılığın ayazı düştü gönlüme
Şimdi kapat gözlerini
Akşamın karanlığı yine benimle
SERAP EVREN