Yürürken bir yandan başı sallanır
Dilinden damlarken sözü ballanır
Asayı vurunca yer çalkalanır
Alay edip kimi, gülse de kaçı
Toprak kuru, göl bulanık der; hacı

Bir müddet uzaktan seyrettim durup
Hırpaladı hali yüreğim burup
Sorsam ahvalini yanına varıp
Sorsam da var mıydı bir ihtiyacı
Toprak kuru, göl bulanık der; hacı

Dedi; bir yol otur dinle sözümü
Yaktı bu gidişat yaktı özümü
Yakub gibi kör mü edem gözümü
Yalandı bu dünya yalandı bacı
Toprak kuru, göl bulanık der; hacı

Ne kırbası kırba, ne aşı aştı
Ne cüssesi cüsse ne başı baştı
İçi dışı her bir yanı savaştı
Yemek tuzsuz, ekmek tatsız, su acı,
Toprak kuru, göl bulanık der; hacı

Zannetme anlatır bu adam masal
Tüy bitti dilimde vermekten misal
Anlayabilseydim zerreyi miskal
Yer mi gökten gök mü yerden davacı?
Toprak kuru, göl bulanık der; hacı

Lakabı hacı da ismi ne idi
Sorarsan derler ki o bir deliydi
Haline bakarsan sanki veliydi
Göğsüne vururken çekip de saçı
Toprak kuru, göl bulanık der; hacı

20 Aralık 2015