…KOPAMIYORUM…

Ey Vefasız,
Buz gibi esen bir Mart kadar üşüyorum
Fırtınaların sarsıyor,silkeliyor gönül dallarımı
Hatalı bir şeyler var adını koyamadığım
Çaresizliğimde kocaman bir çığlık yatıyor
Oysa,sesin çağırsa beni
Uyutsa güvenle tatlı tebessümünün gölgesinde
Biliyorum,sana çıkan yolları kapattın bana
Tutuşturdun giderken elime sensizliği
Kekeme şimdi zaman dilimleri yanımda
Kelimelerin hapsolduğu dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına
Küfre dönüşen duygularım dilimin ucunda
Bir uçtan bir uca yerleşiyor yalnızlık odalarına evimin
Hiçbir gülüş,hiçbir dokunuş tad vermiyor artık
Elim kimsenin ellerinde gezinmek istemiyor
Yeri belli olmayan bir yolculuk istiyorum
İçinde sonbaharın hüküm sürdüğü
Acıların,hüzünlerin,hasretlerin dip doruk yaşandığı bir yolculuk…
…
Şimdi çatlayan bir testi gibi sızıyorum papirüslerimin üstüne
Geceleri gündüzlere bağlayamıyorum artık
Üstüme üstüme abanıyor köy kokan bozlaklar
İçimde garip bir korku var
Üşüyorum
Efkâr demliyorum hasretinin yangınında
Anlamını yitiriyor senin için yazdığım şiirler
Dar geliyor bu ev,bu sokaklar,bu kent
Bırakıp gitmek istiyorum
Ama sen,senli anılar var her bir yanda
Allah kahretsin
Kopamıyorum
Kopmak istemiyorum senden
Anlasana !

…………s.altunbaş…19 aralık 2015…21:07