"İNŞİRAH"

Hangi gecede bölündü bana dair düşlerin
Do
Re
Mi’miydi
Sol
Si/ nemde tınısını hissettiğim
Ne güzel de okşadı ruhumu

Aşka davet şarkıları mırıldanırken sen
İç geçirerek unutmuşum
Aşka gitmek isteyenlerin kanatsız olduğunu

Oysa ne güzel uçabilirdik aşka
Olsaydı kanatlarımız
Yayından çıkmış ok gibi
Umuda uçardık
Maviye derinliği kadar

Göğü görmeye ne gerek
Keserek ayaklarımızı yerden
Sadece aşk teslimiyetiyle
Uçardık kanatlarımız birbirine değmeden

Bir elimizde aşk meşalesi
Sol yanımız aşka kesik
Öfkeden yoksun büyük bir şevkle
Düşleri tavana asarak uçardık

Cimrilik mi dedin

Asla

Sunardık birbirimize en güzel meyleri
Yetmezse
Bulutlardan sipariş ederdik en güzel düşleri

İnan ki mabudum
İnan bu geçici bir heves değil
Mavi bir tutkunun neticesi

Oh be nihayet inşirah ettim

Belki anlar da ne çok sevdiğimi
Tesadüfi bir düşten sanmaz sayıklamalarımı
Onu tanıdığım günden beri
Adını her lehçede andığımı
Ve yalnızlıkla hesaplaşırken düşlerden usandığımı

Fakirim dediysem
Gönül fakiri değilim ya
Yapmam aşka ikramda bir çayın hesabını
İnkar da etmem
Sigaramın tütününe sensizliği sardığımı

Ecelim olduysa sensizliğe kurduğum düşler
Günahı yok bulutların
Ve yağan yağmurların

Öldüysem sensizliğe öldüm
Tedbili mekanda hayır var
Musallada kılınır namazım

Sonrası
Sensizlikte mezar
Benim ebedi istirahatgahım
İçimden attım bütün inşirah’ı
Şimdi huzurdayım

Efkan ÖTGÜN