2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
581
Okunma
Bir gül,
Bazen sadece bir gül,
Viran olduğunda bağ-bahçe,
Kapılıp derin endişeye,
Feryat ederken bülbül;
Sahip çıkıp onuruna,
Her sabah yine de açar,
Sanki der ki “Ey bülbül”
Bağın, bahçenin sahibi var,
O ki, mazluma yar,
Davran, yaralarını sar.
Sen, sen gibi ol,
Bırak ağlamayı,
Bir gül.
Gül ki,
Kaderimiz olmasın zül.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz