0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1460
Okunma
Bir damla düşer yüreğinden…
Hüznün yüklenirdi omuzlarıma,
Hüzünlü ıslak yürekte;
Sevda adına yaşanmışlıklara…
Buruşturup uzağıma alırım uykuyu,
Geceler, ağır ve Soğuk…
Sarardı, dizeler kağıdımda,
Başkentinden, kalemimden uzaklarda…
Gecelerim böyle biter, Siyah ve “senli” yalnızlıkla !
Uzattım kış sokaklarını,
Tek bir çiçek attım kör kuyuya, Çünkü…
yalnızlığın resmi yapılmaz suya !
5.0
100% (3)
