ey her gece alnımın sûruna üfleyen
nazlı efsunlu yar
çekil de sâde bir kahve molası versin hayat
bu şiir sana değil
üç vakte kadar çıkar fallar
ve bir de keramet var..

Bu şiir sana değil
hayat asude bir gece gibi karanlıkkken
bana senden özge bir sevi’yedir

her gece içime cemre gibi düşen leblerin
gamzelerindeki bedbin rûzigar
ve çocuk gözlerindeki delişmen nazar
hep aynı yardan atsa da

bu şiir sana değil
kaldırımlar ıslak sevdalar metrukken
sana benden öte bir gerçeğedir

behey hasreti kamçılı sevdası sancılı
baldıran gecelerde elemli yaralarını yalatan yar
riyakar falcılar ve müneccimler aşkına
yıldızlara inat da olsa severim seni
ama anla ve sus artık
bu şiir sana değil

bu şiir sana değil; sözlerim bana değil
yaz baharının sarı çimenine
kış baharının oyalı güneşine
ve bizi bizde var eden ölüm ve öncesinedir...