Bir Millet tek vücut olmuş çırpınırken hürriyeti uğruna
Canını dişine,silahını beline takıp taş basıyor bağrına.

İstanbul’dan gelen silah,can pahası,kan pahası yola koyuldu
İnebolu,Ilgaz,Çankırı, Ankara arası İSTİKLAL’e YOL oldu.

Taşıdılar cephaneyi,sırtlarında,kağnılarda, bebeleri ağlarken
Emine’ ler, Şerife’ ler gururluydu bu mermiler cephelerde patlarken.

Ordu-Millet elele vermiş,toparlanıp bir düzene girerken
Hainler kışkırtıldı,toplandı,silahlandı çıktılar yola erken.

Amaçları Ilgaz’da depoları basarak silahları almaktı.
Hevesle heyecanla bir an evvel bitirip davul zurna çalmaktı.

En önde iki papaz,mühimmatlar katırda,peşlerinde gerisi,
Seksen beş silahlı hain,yanlarında da bir ermeni karısı.

Haber aldı Enis Bey,Ermeni çetesi gelmiş Derbent Beline,
Bir müfreze çıkardı,"düşman buluna,tez haklarından geline"

Boş durmadı hainler,gözcü çıkarıp çayırlığa, bekleriken keyif çattılar,
Duyunca müfrezeyi,bir plan kurup hemen pusuya yattılar.

Ağaçlarda saklanıp atladılar, bir bir Mehmetçiğin üstüne,
Vurdular,kırdılar,parçaladılar döndü çayırlık kan gölüne.

Allah İçin,Vatan için, Namus İçin, Şeref İçin dediler,
Hamit Çavuş,Aziz Onbaşı,Hakkı,Osman,Şevki canlarını verdiler.

Bu ilk değildi biliyoruz,son da olmayacak besbelli,olsun,
Kanları yerde kalmadı,kalmayacak elbet ruhları şad olsun.

İstiklal Savaşının isimsiz kahramanları,rahat uyuyun,
Huzurunuzdayız,ayaktayız,hesaptayız;sizlere selam olsun!
Tevfik ALBAY
16.03.2008