Beni yüreğinin buluştuğu yere çağır
Biliyormusun, sensizlik gözlerimin
yağmurunda ağır
Zamanın ritmi kuruyarak senin izinde sağır
Rüyalarımın penceresinde gürleyerek bağır
Hani sözlerin sözlerime yaslanınca
Ufukların portresi fırçamızda saklanınca
Hani gözlerin gözlerimde yaşlanınca
Yüreğimize döşenen
sevda taşları
Günlerin altın suyuna atılırdı
Düşlerin tebessümü ellerimize katılırdı
Şimdi ise yoksun
Yoksul kalan
sevdam
Senin karanlık izlerine eğilerek
Gözlerin ve sözlerin kalemime saplandı
Neredesin
Saatlerimin akrebinde kan kusturan
Yüreğimin odasında,
Anıların sandık başında benliğimi susturan
Derdimin çile silahında
Sitemlerin kurşunlarını
yıldızlara vurduran...
Özkan Karaca