Merhaba sevgili
Ben güvenmediğin sevgili
Hani o kendini daha iyi anlatmaya
Güvenini daha çok kazanmaya çalışırken
Güvenini yitirip seni üzen sevgili
Ya saçma olacak ama
Aklıma o söz geliyor
Ne şiirler yazdım içinde sen yoksun
Ne güzel bir ilhamsın bana en güzel şiirim
Peki şimdi kim bana ilham olacak
Her yazdığım şiiri sana okuturdum
Çok güzel olmuş yine derdin her seferinde
Ama öyle bir ilhamdın ki bana
Kimi zaman sadece şiirlerimde değil
Yazdığım kara satırlardı
Koyduğum her noktada virgülde
Seni görürdüm
Peki ya şuan
Neyse boş ver şu anı
Ben yine yazacak bir şeyler bulurum
Sana yazılanlar gibi olmasa da
Artık öyle derin düşünür oldum ki
Düşündükçe yüzün gözüme
Sözün özüme işliyor
İnanmayacaksın ama vallahi
Düşündükçe kokunu duyuyorum
Belki de merak etmişsindir
Neden bu kadar çok sarıldığımı
Sarıldığım da tüm kokunu soluduğumu
Bu yüzden işte
Hani bir söz vardır ya
Sarıldığın da koklayanın
Özlediğin de burnunun direği sızlarmış
Benimki de öyle bir şey işte
Yarı sağır kulağım da o ince sesinin yankısı
Tek duyduğum sesin
Tek kokladığım kokun
Tek gördüğüm yüzüm
Tek hatırladığım gülüşün
Bir de
Tek istediğim hissedemediğim sevgin
Kaybettiğin güvenin
Ve neyse artık öyle şeyler işte
Gelip bir kez daha sarılsan ne çıkar ki
Bir daha koklasam o tenini
Ne çıkar sevgili
Bu gün pek yoktun aklımda
Ta ki yolda poşetlerini taşıdığım teyzenin
Allah gönlüne göre versin ettiği duada
Sol yanım buruklanana dek
Ben de gülümsedim
İnşallah teyzeciğim inşallah dedim
Belki bana kızacaksın
Bu yazdıklarımdan ötürü
Hani arkadaş kalacaktık diyeceksin
Ne bileyim arkadaşım
Ben yazmayı bilmem aslında
Kahrını da çekmiyorum ama
Bana neyin yazdırdığını da
Bir türlü anlamış değilim
Öyle sıkkın için
Öyle buruk kalbim
Öyle karalıyorum hüzünlü kalemimle
Belki bir ima ararsın şu hüzünlü mısralarımda
Ama bilemezsin
Ne yazdığımı
Neden yazdığımı...Musa Yalçın