Tam ortasında ruhum karanlığın,
Çok uzaklara dalıyor yine gözlerim.

Haddini aşarak yaşıyorum bu yalnızlığını.
Hadi sustur! Sessiz çığlıklarla yüreğim...

Issız yağmur damlası olur özlemin,
Gözbebeklerimde.

Yastığımdan uçuyor kokun,
sensizlik sinmiş üstüme...

Gel kalbime sokul, tenime dokun...
Bu cana yetmez hayalin...

Yokluğunun sancısı varken;
Dibindeyim cehennemin!

Gülüşün doğmaz gecelerime,
esmez ki aşkımı körükleyen rüzgâr...

Unutmak için de yok bir çabam,
Gönlüm gönlüne firar...

Seni yazar tüm satırlar...
sol yanımda bir nisan masalı.

Gideceksen tükenir umutlar.
Kalemimden azat aşkın ayrılığı...

Özlemekse ölmekten iki harf fazla;
Kısılıyor gözlerim.

Her gece sana döndüm ben,
Unutmadım kulaklarımda sesin...

Yokluğuna hüküm giydirdin de;
Ben sensizliğe tokum...

Varlığınla öldürmeyi dene Sevgilim,
Belki o zaman yaşayabilirim... Moses