GİTME HUZURDA KAL

Öderim di’li geçmiş zamanların bedelini
Misli misli giyiniriz çocukluğumuzu tümcelerle
Böldürmeyiz hecevari düşlerimizi
Yaralasa bile satır arası sevdalarımızı

“Çırıl yaşamların” saflığıyla “süreriz aşkı yaralarımıza

“Gücümüz” yetmese bile ağırlığına
Her molada “bir sigara yakarız
Dibine vurana kadar içeriz
“Ertelenmiş” olduğumuz düşleri
Savururuz hoyratça gökyüzüne

Neydi sonradan çıkan
Ne olsun ötelediklerimiz

Di’li geçmiş zamana kurban edilmiş duygularımızı
Misli geçmiş zamana gömerken
Düşürmüşüm cebimden düşlerimizi

İmgeme nakşedip
Vahy sayarak
Mıh gibi şiirlere çakmışım

Geçip giden zamanda ne akrebin suçu var
Ne yelkovan yarışta
Soluduğumuz her nefesin haczini kaldırdım
Merak etme geçmişin kefareti ödendi

Suflelerde yer yok eyvahlara
Küçücük es’lerle yola devam

Sakın ha kor düşmüş “şarkıların üstüne basarak” gelme
Klavuza da gerek yok
Burası son durak
Hele bir soluklan

Nasır bağladıysa topukların
Hacizden bakiye kalan ömrüm var
“Sererek ayaklarının altına yumuşatırım”

Dönme çıktığın savaşa geri
Gitme huzurda kal

Efkan ÖTGÜN