Ben vedaları sevmedim hiç..
Elvedalardan hep nefret ettim..
Her yaşanmış güzellik
Üç hecede sonlandı da
Birkez olsun saymadım, sayamadım..
Ben vedaları sevmedim hiç..
Çünkü burada son’lar
Yeşilçam vedalarına benzemedi hiç..
Burada ayrılıklar acımasız,
Burada ayrılıklar zamansız,
Burada ayrılıklar yapayalnız..
Mesela, niyetlenen sırt dönüp giden de
En damarından bir müzik girmedi fonda..
Yaşlı ve acılı gözlerle,
Bakmak düştü hep payımıza..
Ben vedaları sevemedim hiç..
Nedense her veda’da bize kalan,
Çıldırtan bir sessizlik,
Kararmış dünya’nın zindanları oldu..
Kısacası dostum;
Mutluluk misafir, vedalar yoldaşımız oldu..
Ben vedaları sevemedim hiç..
Her elveda da
Sadece kalp sesimizi duyduk çırpınan..
Oysa güzel olan ne varsa
Hayal’den gerçeğe hicret
Hep bu sonlar da kaybettik biz..
İşte şimdi;
Hükümsüz vedalar da, sadece hükümlüyüzdür..
Müebbet mi..?
Üzülme dostum, o an bizim en güzel günümüzdür..!