Kömüre bulanmış baht kumaşından,
Kendime elbise biçtim bu gece.
Elveda dediğin gün batışından,
Sabahlara kadar içtim bu gece.

Anılar hayalde, resimler elde,
Bir yeşil vahayı aradım çölde,
Son kez gidişini bildiğim halde,
Umut fallarını açtım bu gece.

Akıl sır ermiyor, yaptığın işe,
Masamı doldurdu boşalan şişe.
Yaralı gönlümü saran ateşe,
Kalan yıllarımı saçtım bu gece.

Sigara üstüne sigara yaktım.
Savrulan dumanda resmine baktım.
Fani bedenimin dışına çıktım,
Ruhlar âlemine göçtüm bu gece.

Tanıdım Leylâ’nın inatlarını,
Öğrendim ayrılık sanatlarını.
Çifte çifte sevda kanatlarını,
Takarak hüzüne uçtum bu gece.

İçimde açılan yaralarımdan,
Seçim yapmak zordu, aralarından,
Ayrılığın yazı, turalarından,
Gönlüme madalya seçtim bu gece.

Ömrümü bürüdüm hüzün sisine,
Gönlüm hasret kaldı, sevgilisine.
Kayıp sevdaların Atlantis’ine,
Zaman tünelinden geçtim bu gece.

Mehmet Nacar