Sıladaki ve gurbetteki şiir ve de hatıra dostlarına...

Yıl 2009; Almanya’ya gelişimin 35.nci yıldönümüne girdim. 1972 senesinin başında Almanya’ya gelip, tahsile başladığımda, 1960’lı yılların ortasından itibâren gurbete çıkmak zorunda kalmış, kendi hâline terkedilmiş, tüm sıkıntılarıyla başbaşa bırakılmış, dil-diş bilmez, gariban ve âciz vatandaşların dert ortağı ve tercümanı oldum.

Daha o zamanlar, Almanya’da edindiğim gurbet tecrübelerimi, gördüklerimi, duydıklarımı ve yaşadıklarımı ALAMANCI ağzıyla, şiir biçiminde gerçek bir hayat hikâyesi olarak yazmayı ahdetmiştim.

Bu şiirsel hikayeme, aslen Denizli’den gelme, gurbetçi Niyazi ağabeyim konu oldu. Kendisiyle 1972 senesinin ortalarında tanışmıştım ve 1978 yılına kadar Almanya’da aynı kentte yaşadık.

Şu kadere bakın; 1979 senesinde buyana icra ettiğim tercümanlık ve çevirmenlik mesleğini seçmeme, özellikle; o zamanlar sürekli şiirler yazmama vesile olan, benden 8 yaş büyük, son derece neşeli, temiz kalpli, açık sözlü, mert ve doğaç bir mizaca sahip olan Niyazi ağabeyim, erken denecek yaşta, Ağustos 2009’da Almanya‘da, Tanrı’nın râhmetine kavuştu.
Nûr içinde yatsın!

Onun vefâtını vesîle ederek; bu hayat hikayesini, gerek merhûmun anısına ve hürmetine gerekse gurbetçi dostların hatırına, onun ağzından şiirsel bir hikaye biçiminde yazıp okurlara sunumayı tasarladım.

Bu gerçek hayat hikayesi, kısmen güncel Türkçe, kısmen de bölgesel Anadolu şivesi ve ‘‘Alamancı dili‘‘ olarak, tümüyle şiir biçimindedir.
Bu hikayeyi, seri olarak günaşırı veya peyderpey 4-5 -6 kıtalar halinde siteye aktaracağım.
İyi okumalar.

Kederli/Almanya, 20 Eylül 2009
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Hikayenin başlangıcını öğrenmek isteyenler için:
Alamancı Niyazı (1), sitede 06.12.2015 tarihinde sayfamda yayınlanmıştır.

Alamancı Niyazı (2)

Birden denildi ki; ’’seçim olacak,
O aday, bu aday, şu gazanacak,
İnşallah; eyi bir adam gelecek’’.
Köylü bahaslara girdi Yarabbî!

Demirel adında biri varımış.
Adamın gafası çok çalışırmış.
Bilmem; mektebi de nerde bitirmiş.
Halkda bir hey’can dooğdu Yarabbî!

Dedim; ’’herif yooğsa, meşhur artist mi?
Film var, Çelik Kol; onun eşi mi?
Yooğssa; bu oynayan başga biri mi?
Maraknan gendime sordum Yarabbî!

Köylü, zabah aağşam, seçim gonuştu.
İş, güç durdu; meyva, dalda gokuştu.
Millet durmaz, meydannara goşuştu.
Güçcük bir gıyamat goptu Yarabbî!

Duyduk ki; ilçeye Demirel gelmiş.
Böyük bir meydanda laf edecekmiş.
Adalet mi; bilmem ne partidenmiş.
İresmi yollara çıkdı Yarabbî!
.............................
Devam edecek...