42
Yorum
52
Beğeni
5,0
Puan
2508
Okunma

Sen gibi hakir gören, her nankörü silmiştim
İnzivaya çekilip, aramadıysam affet
En iyi günlerimde, herkesi dost bilmiştim
Hepsi sırtını döndü, soramadıysam affet.
İtilmiştim boşluğa, naçardım anla beni
Sanki kahpe feleğin, bir tek banaydı kini
Siteminde haklısın, aramadıysam seni
Düştüğüm boşluklarda, göremediysem affet.
Mecalim kalmamıştı, inan ki yorulmuştum
Dostların hançeriyle, sırtımdan vurulmuştum
’Hiç’ sayılıp yerlere, çul gibi serilmiştim
Yerimden doğrulup da, saramadıysam affet.
İnsafsızca bu zulüm, bana reva görüldü
Aşılması imkansız, barikatlar kuruldu
Hayasız hainlerce, ağır hesap soruldu
Engelleri aşıp da, varamadıysam affet.
Gönlümdeki çiçektin, koklamaya kıymazdım
Gözlerine bakarken, yeşiline doymazdım
Hep kalbimde taşırdım, yokluğunu duymazdım
Mutlu ol diye bir gül, veremediysem affet.
Cemal İNAN.
5.0
100% (41)