Sabah olmuyor.
Bitmiyor, uzadıkça uzuyor gece.
Gecenin ikinci yarısı oldu.
Oturdum’ da, düşünüyorum geçmişimi ince, ince.
Oysa!
Sonuna geldim, yıllardır yürüdüğüm yolun
Bu gün yarın o’ da biter.
Öyle yorulmuşum’ ki, dizlerim ağrıyor.

Biliyorum!
Topraktan geldik, toprağa döneceğim.
Göründü, yolun sonu.
Biliyorum ben’ de bir gün, o tahta ata bineceğim.
Şu bitmez uzun gecede oturdum
İşte ben!
Bunu, düşünüyorum.

Nasıl bitti anlamadan
Zamanı sonuna yaklaştırdım, su gibi aktı geçti zaman.
Yiyecek, ya bir lokmam kaldı, ya iki.
Onunla idare ediyorum, kendimi yormadan.
Neyse’ ki!

Gece gibiyim yatağımda
Kimse benden, başka’ da bir şey beklemiyor saten.
Geçmişim var aklımda
Bazen gülüyor, bazen ağlıyorum
Vaktim yaklaştı, ecel dersen eli kulağında.



06 Aralık 2015-12-06
Ahmet Yüksel Şanlı er