Kimse artık ağlamıyor güzelce
Seslerini kimse duyaramıyor kitlelere
Herkes birbirini dinliyor
Ama kimse birbirini anlamıyor
Yok oluyor yoğunluk
Hakim oluyor çoğunluk
Haklı haksız herşeye

Duygular sel olmuyor
Çok sevilmiyor
Çok gülünmüyor
Artık
Abez geliyor herşey aranıyor
Mantık
İki adım ötesini düşünüyor insan
Hayallerini rafa kaldırıyor insan

Yoğun değiliz artık hiçbirimiz
Yoğunluğumuzu kaybettik
Hayallerimiz bitik
Umutlarımız sönük
Herkes bekliyor bir yürekli yörük
Kimse dinlemiyor yüreğini
Oysa herbirimizin yüreği bir elmas mahşeri

Dinmiyor şairlerin sızlamaları
Değer verilmiyor şairlerin anlattıkları
Bir kağıt parçası uğrunda koşuşan insanlık
Vicdanlar ise bazılarında baştacılık
Kimilerinde ise baştan sağmacılık
Diyorum ya yoğunluğu kaybettik
İşlerimize,hayatımıza,ideallerimize yoğunlaşmalıyız
Yoksa arşa ulaşamacağız