A N G İ G Ö N Ü L P U S L A R I
Omuzuma tünemiş
Bu kadar ağırmıdır yükleri
Ben ne kadar darsam onlar o kadar genişmidir?
Kilitli defterlerin arasında bunalmış
Nadide bir antika gibi
Satılmayı mı bekler haraç- mezat
Ay evime çöken yas mı?
Şehir ışıkları kararırken zamansız

Yıldızlardan iz sürdüm
Akrep uykusundan uyanıp
Kaygısız çürük kayalardan söktüm sevgini
Yeni bir şarkıya başlarsam eğer
Emin ol ki mutluluk şaşırtmaz beni
Dillerim lal olur söyletmez beni...
Hem nasılsa bir kez
Bedensiz bir giysi gibi sarıp sıvandın beni...


bulutlara dokunmayın
onlar hiç umulmadık zamanda
bütün bilimsellikleri atlatıp yağmur getirecekler..
gelincik goncasını daha kırmızı açacaksa
papatya
renkten renge bürünecekse
bulutlar sayesinde olacak bu...

kabullenmek
sarıp sarmalayıp bedensiz bir giysice değil değil ama...
ölçüsünde
tam değerlerinde ve yüreklice...
kabullenmekte başlar zaten sevgi...
hoyrat ellere düşsede
cehennemi acılarda yansada sevgi kendinden ödün vermez
o sevgi olduğu için sever
tıpkı şiirde olduğu gibi....

şiir okuyup pencereden Ankaraya baktım dikmen sırtlarından.
binlerce evde binlerce ışık...
cazip ve al beni bir ahenk....

ya o evlerin içindeki insanlar...
kaç kişinin sancısı var?
kaç kişi hasta
kaç kişi yarınna ipotekli
haraç-mezat satılacak neleri kalmış avucunda
kaç sevgili şimdi elele
ve kaç sevgili yasak buluşmanın hazzında
yeni bir günaha imza atmakta...

kimler çoğunlukta
mutlular mı mutsuzlar mı...
kaç insan öldü şimdi ve bir sedyede morga kaldırılmakta...
çılgın bir sevişme sonrası kimler yorgun?
cinnet getiren
hiç bir şery düşünmden horul horul uyuyanlar kim bu saatte...

bu şiirleriniz beni birde sorgulamasa varya...
asma şiir işte böyle yazıulrı diyorum...
yüreğinizi kutlayor saygılarımı iletiyorum...