0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
979
Okunma
Tanrının idam sehpasında ölümü bekleyen çocukluğumu gördüm az önce..
Yitirilmiş hayallerimi sordum,
Büyümüş bedenine aldırmadan ağlamaklı sesi ile kaldırdı başını
Aşk dedi,
sustuğunu unutarak yineledi;
ask bilmediğim bir oyunun hep mızıkçılık.yapan çocuğuydu.
Sen o çocuğun şımarık sözlerinde gizli özlemdin.
Bunu kendine itiraf edemeyen,bir hırsızın son günahı kadar kötüye giden aşksın iste.
Sessizliğini izlemekteyim,
Gururun sana yanlış yol gösteren pusula
ve sen inadının izinde hapsolmuş kölenin gözyaşı gibi masum da değilsin.
Ne hayat kadar adilsiz ne yasamak kadar ucuz bu roman..
Sen seni görmeyecek kör katilin bıraktığı delilsin.
Ki Seni seviyorum bu bir intihar kadar anlamsız olmamalı cinayet damgasını vursun gözlerin..
Elif Yılmaz
13.08.2015
5.0
100% (3)
