Anlamadım gitti
Tarif edemediklerim
… aklımın çelişkileri değil bu kez
Sevdam da değil
Bu kez hüzün benim değil
Hüzün insanlığın
Utanç
Yanlışlık benim değil
Adap sınırımız kalmamış
Sevgi sadece dizelerde gözeme çarpar oldu
Saygı yok denecek kadar az
Selam verdiğin duvarlar bile yalan konuşmakta
Uğultular yalanların kirli yüzü olmuş
Yüzü yıkanmayan ruhlara sahip kaldık
Anlamadım gitti
Bu gidişin sonunu
Halkı uyutanlardan mı suç
Yoksa uyutmalarına izin veren halkta mı
Adap sınırımız inceden bir hal almış
Sevgi yok
Karanlığa atadık güzelim sevdaları
Dizelerde anıp arar olduk
Dosttan bile korkup
Hesaplı adım attık
Saygı yok misali
Menfaat üzerine olan saygıyı da saymazsak
…
Bu kez utanç sadece benim değil
Benimde oldu hatalarım
Yalanlarım
Ama ben dostumu sırtından vurmadım
Can dediğime yalan söz demedim
“Ya/rab beni dostlarımın şerrinden koru ,
düşmanlarımın önlemini alırım”
Bu duayı sonradan öğrendim
Dostum sırtımdan vurunca okudum ilk defa
Ve ilk defa yanak yakan göz yaşını o an döktüm
Sevgiyi artık dizelerde arıyorum
Saygıyı anımsayacakta değilim
Mutluluk mu o kim dersem gülmeyin onu da unuttum
Belki bir yerlerde sevgi vardır
Korkudan sinmiştir kim bilir
…
Selam demeye yalan yüz
Aşkım demeye yalan sözler oldukça sinerde kalır
…
Sevgi yok
Saygı yok
Her sözde yalan
Sevdada ihanet var
Köşeler şeytan karanlığı
Sevgi ve saygı silinmiş zihinlerden
…
______________________________________________
“sevgide özgürlük, saygıda mecburiyet vardır”