Nefes gibi muhtacım gül renkli gülüşüne
Elif parmaklarınla dokuduğun kilim naz
Giriyorsun her mevsim turnaların düşüne
Dudağındaki katre karanfil renkli niyaz
Sabaha erdiğimde gün ışığı sen misal

Gökten üç elma düşer kereveti sendedir
Bulutların rüyası sana dair daima
Senin efsane rengin gökteki desendedir
Yıldızlar gece vakti seni ederler ima
Yayımı gerdiğimde gün ışığı sen misal

Erguvani hayaller süzülür ince ince
Zarafet ve albeni en çok sana yakışır
Miyar olmaz sen gelsen gönlümdeki sevince
Olduğun iklimlerde fersiz gözlerim ışır
Erguvan gördüğümde gün ışığı sen misal


Azrail can almayı kendi başına yapmaz
Her şeyin sahibine muti zaten ezelden
Doluya koysam almaz boşa koysam haza az
Seni anlatmalıyım mısra mısra tez elden
Tam da can verdiğimde gün ışığı sen misal

Ben bir rüya içinde bin bir rüya görürüm
Gül bidayetli adın önsözdür divanımda
Seni gören kuşların iklimine yürürüm
Seni taşır yüreğim her mevsim her anımda
Naz gülü derdiğimde gün ışığı sen misal
Ankara,02.11.2015 İbrahim Kilik