Bu dünyaya kimler konup göçmedi,
Aşkın badesinden kimler içmedi,
Dünya nimetini kimler biçmedi,
Gerçeğe açıldı kapı sonunda!

Karun gibi zengin oldu gülmedi,
Sağlığının kıymetini bilmedi,
Böyle bir durumda mutlu olmadı,
Sadece kefendir karı onunda!

Kapılmışız kendimizce telaşa,
Bazen tuz katarız pişmiş bir aşa,
Sevdiğin insanla birlikte yaşa,
Mutluluk bak sevdiğinin yanında!

Hakk’a doğru yürür aslında her can,
Gönül coşar gözü görünce canan,
Korkma, yanlış yapmaz seven bir insan,
Bir bozukluk yoksa şayet kanında!

Yaradan her türlü kulu yaratmış,
Kimi insanlığı gönlüne katmış,
Bir kısmı da ad peşinde dolaşmış,
Kimileri şöhretinde, şanında!

Unutmuş bazısı yolcu olduğun,
Bu dünyada bir misafir kaldığın,
Dertli yetmiyor mu dersin aldığın?
Hiç kimse kalmadı dünya hanında!
ERDEMLİ-02 Aralık 2015 Çarşamba
Cafer AKSAY