Ölü insanlar gördüm
Ölümsüz şehrin sokaklarında
Göz kapakları küllenmiş sevdaların
Yangınlarında harmanlanmış
Öylesine vahim bir
Vaziyet-i coğrafyadan ibaretti yani
Yani çiçeklerin kör köklerine banmıştı dudakları
Öylesine çaresiz
Öylesine vurgun yemişti ciğerleri
Ben ne ölüler gördüm
Ne ölümsüz şehirler
Çarmıha gerilmiş insanlık gördüm
Tükürecek suratı da kalmamış vahşiler
Köşe başlarında şehir eşkiyaları gördüm
Nefret silahları vardı yüreklerinde
Yüreksizlerin
Bir kamyon konvoyu gibi
Kaba ses çıkaran
Kalp motoru bozuk insanlar gördüm
Şiir okuyan kızları kovalayan
Yabaniler gördüm, Gülyabaniler
Şarkıları hiç sormayın zaten
Onlar sizlere ömür mahallesine taşındılar
Taşındı umutlarımızın acı çığlıkları
Taşındı omuzlar üstünde
"İyi biliriz"dediğimiz mevtalar
Ne güneşten memnun olduk
Ne de yağan rahmet yağmurlarından
Biz bize yabancı olduk
Yabancılaştık
Biz bizim fotokopimiz olduk
Yalancılaştık
Bir de baktık ki
Ölüm denen
O son noktaya yaklaştık
Ve dedik ki üç beş ölenin ardından:
"Ölüm sana yakışmadı arkadaş"
Ne yakıştı ki
Neyi yakıştırdılar ki zaten bize
Şükür ekmek bulup yediğimize
Tükür ekmeğe ihanet eden
Alınterini kirleten şarlatanların yüzüne
Sustum, sustun, sustular,sustuk
Çünkü an itibarıyla arkadaş şimdi
Bilmem ki nasıl söylerim
"Sözün bittiği yer"deyim...

Oktay ZERRİN- Bafra
02-12-2015- 04.53