DÜŞSÜN

Çok güzel,
Senin olduğun rüyalarda yaşamak,
Rüyada da olsa,
Seninle yaşamak.
Sana vurgun bir yüreği,
Göğsümde taşımak.
Tellerine dokunan yeli kıskanmak,
O tellerle savrulmayı,
O tellerle bağlanmayı arzulamak.
Açık kahverengi bir çift göz,
-Gizlenmiş bir hüznü taşır gibi-
Anlatmaya yetmez hiçbir söz.
Bir kahverengi ki,
Loş ışıkta katran karası,
-Endişe ile öfke arası-
Nazar eylediğinde gocunur,
Bağrımdaki sevda yarası.
Güneş vuranda dönüşür rengi,
Oluverir bal dengi,
Mümkün mü teslim olmamak,
Ve kazanmak onunla cengi?
Hayal etmek sesini,
Neşe dolu hevesini,
Nazlanarak boyun eğişini,
“seviyorum” deyişini.
Göğsüne dayayıp başımı,
Dinlemek soluk alışını,
Hissedebilmek yüreğinin atışını,
Ve yatıp dizlerine,
Seyretmek biteviye,
O derin bakışını.
Tutabilmek elini,
Koklayıp doyasıya tenini,
Hayalen bile olsa,
Sarabilmek seni.
Gül yüzünü,
Gül yüzüne yayılan gülüşünü,
Çok güzel be gülüm,
Kurmak senin düşünü.
Ama eni-konu bir düşsün
Gönül bu,
İster miydim?
Olmazın peşine düşsün.