Usulca iniyor akşamlar.
evler de lambalar
usulca çekiliyor perdeler
çarşafın ve yastığın
halden anlayamayacağı
birazdan saatlerin sustuğu yerde
başlayacak hüznümün karası geceler.

hüzzam bir keman hıçkırığı içinde tükenen yalnızlığım
doğduğum şehir,evim barkım sokağım ikbal anımda ki dostlarım
sizler kadar çok sizler kadar yalnızım vefanın semt olduğunu
sayenizde anladım,kafam çakır işte sanmayın ki ah edip ağladım.
gözlerin yarısı/ bahtımın karası geceler halimiz ah-valimizdir
matematikte iki kere iki dört eder.yorgun bıkkın bir çare
yaşasan nereye kadar nerede ne eder
saatler sustu başladı işte gözlerinin yarısı başımın belası geceler.

bilmediğin ve asla bulamayacağın adressiz yerlerdeyim
gözlerinin karası/bahtımın yarısı/başımın belası gecelerdeyim.

İndi akşamlar.
çekildi hanelere kaneviçe işlemeli perdeler.

ersin çetin yılmaz