Gönül ah bu gönül ,beni yerden yere vuran
Bir o yana bir bu yana savuran
Bulduğu en küçük kıvılcımı bile..
ateşlere çeviren yakıp kavuran
Deli gönlüm,divane gönlüm,serseri gönlüm

Ne zaman akıllanacaksın sen,
ne zaman anlayacaksın eğriyi doğruyu
Sana sevmeler yaramıyor avare gönlüm
hep acılara karılıyorsun,
hep seven aldanan sen oluyorsun
Uçuyorsun,taşıyorsun,coşuyorsun
hep peşinden koşuyorsun
Sonra susuz bir gül gibi,
Soluyorsun...
Halen anlamadınmı biçare gönlüm
Yaramıyor sana karşılıksız sevmeler
yaranmak için uğraşın boşa
umutların boşa hayallerin boşa
hiç şaşma sen bu işe
Senin bir kıymetin yok,senin esamen okunmuyor
Ağzınla kuş tutsanda,candan cana dokunmuyor
can yakanlar aranıyor,acı verenler yaraniyor
Sen gül vermişsin ne fayda..
hep kötüler kazanıyor..
haydi sil gözyaşını,topla kendini
yada kahrol,yırt şu bedenini
Ama sevme artık,umut etme,inanma,
her yeni günde belkilere kanma
Her gördüğünü kendin gibi sanma
kapat artık perdeni,söndür ışığı
Ve sus konuşma
kapat gözlerini
hiç uyanma
kapat
sus
uyanma....