Varlığın benimle olduğu
Kadar acıtmaz yüreğimi
Yokluğun İçimde buruk bir sevda

Bir zamanlar adının esiriydim
Göz bebekleri kesinleşir .
Bakan gözler etrafı didik didik eder
izini aradım
Ama şimdi ......

İpucu toplarım
sanki buraya yaklasmiscasina
Bu noktaya şerit çeker.
Ölümsüz cinayetin aşk kurbanın ararım

Yangın yandı .
içinde Kavrulacak derecede ısı
Yangının içinden durup
Kavurmadan çıkanı
Yenilmez sanmayın
Tekrar aynı acının Ateşine düşmek
korkusuyla Düşünce fareleri kemirir
Kemikleri iliklerine kadar

Durup bakmayın uzaktan
Bu ateşi sizler
Odunlarinizla harladınız
Aşk yazısına çelme takıp
Aşk ateşine ellerinize attınız
Bulaştı mi ateş kanına
Var olan yok , yok olan
Zaten yok olmaya yüz tutacak

Neye tutunmak istesem
Ateş tutunduģum duygu da yutar
İçine alıp kusmasinda
Sadece küçük kırıntı kalır .

Aşk yazgısını eller değil
Yürekle yazılır kalpler .
Ama Kalpten kazımak işini
Sizler ellerinizle yaptınız
Söküp yürekten atarken
En büyük Ateşin
Aşk kıvılcımlarını yaratınız.


Celal AYDIN