1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
594
Okunma
kapayıp açınca gözlerini kayboldu sanma karanlıgın
gözkapaklarında devam eder sürreal tabloların
bu başa dönüşler hep bitti sandıgın anıların
rafa kaldırmaya çalışıp yarım bıraktıngın yarınların
günler ayları kovaladı yıllar saat hesabı
saçlarınmı agırdı ondan ayrıldın ayrılalı
kaç darbe yedin söyle rüzgarına kapılalı
yetmedi tokatları mısralara dökülen gözyaşları
anti-depresanların elinde bir bardak su verenin yok
adına mısralar karalıycaksan mürekkep gibi kok
çakal olucakmışsın diye duydum gözü aç karnı tok
olmadı yapamadıysan soguk kapına anahtarı sok
Cevap Yaz