Dostlar,
yoksul ve fakir insanlar, sırf Ramazan’da değil, 12 ay boyu yardıma muhtaçtır.
Evimizde yiyeyeğimiz, içeceğimiz eksik olmuyorsa, çatımızdan yağmur suyu akmıyorsa, geçim için ele muhtaç değilsek, hele de TV’miz, kameramız, son model cep telefonumuz da varsa, çocuklarımızla her yıl tatile gidebiliyorsak, eşle dostla yemeğe, sinemaya, konsere... çıkabiliyorsak binlerce şükr’edelim halimize.
Ve bilmemiz gerekir ki; taze ekmeğe ve ete muhtaç, çol-çocuğa defter-kitap ve yeni giyecekler alamayan, tatile götüremeyen, çatısından yağmur suları eksik olmayan, bilhassa; dilenmeye utanan, yoksullar ve mülteciler var aramızda.

Ne kadarına gücümüz yetiyorsa, bu insanlara aradabir, hatta ilk fırsatta, yardım eli uzatmayı ihmal etmeyelim.
Sevinen bir çocuğun gözlerindeki parlaklığın yüreğinize verdiği hayranlık hissini algılamak istiyorsanız, muhtaç olana verin!
Verdikçe sevindirir, sevindirdikçe sevinirsiniz.
Sevginin, şefkatin, merhametin sınırı olmadığı gibi, verirseniz de karşılığı ve sevabı da sınırsızdır, unutmayalım.
Saygılar



Gezdim kabristanı, şöyle gözettim
Nerede malınız, göçüp gidenler?
Mezar taşlarına sizden söz ettim
Ne oldu diliniz, göçüp gidenler?

Fazla servet göz çıkarmaz derdiniz
Tas-tas geldi, kaşık-kaşık verdiniz
Haram helal demez, alıp yerdiniz
Nerede balınız, göçüp gidenler?

Menfaat uğruna ettiniz yemin
El, aç yatar; size, yetmezdi somun
Sonu yoktu içtiğiniz zemzemin
Ne tutar eliniz göçüp gidenler?

Dosttunuz, işiniz bitinceye dek
Elbiseniz vardı ibrişim, ipek
Hastaya, düşküne gitmezdiniz pek
Nasıldır halınız göçüp gidenler?

Bol fâize para yatırırdınız
Yoksulda, ’’inâyet’’ getirirdiniz
Köşklerde keyifle otururdunuz
Neredir iliniz göçüp gidenler?

Son durağa canlı varayım dedim
Durumunuz nedir, göreyim dedim
Usulca Kederli sorayım dedim
Nereye yolunuz göçüp gidenler?

Kederli/Almanya, 11.11.2009/28.11.2015

Sev ki, sevilesin!
Sevgi, şefkat, merhamet, dünyanın hiçbir servetine benzemez.
Verdikçe ve paylaştıkça artar da artar; eskilmesi hiç görülmemiştir bu dünyada.
Vereni sevindirir, verdiğince arttı diye; alanı da sevindirir, hem kendine ayıracak hem de başkalarına verebilecek değerleri oldu, diye.
Bundan daha güzel, yararlı ve artan bir servet var mıdır dünyada?

Sevgiyle kalın, severek, sevindirerek, sevinerek Mevla ile kalın!
Saygılar