(Dertleşme)
Adana damağı ile Bolu’da çorba içip beğenmek
gibidir hayatın gelecek günlerini özlemle beklemek
Ve şöyle bir söz söylemek
Bir gün gelecek....
Paça sever misin paça
Bir kase paça kaça
Sirkeli sarımsaklı bol etli acılı
yemek altı çorba
Pangaltı’ndan kalan alışkanlığımdır
Sana alışmadan önce.
Serseri ruhum daha nelere alışmadı ki
Özgürlüğe bile alıştı hayta
Otursaydı oturduğu yerde
İskembe çaredir devadır her derde
Tütüne de alışmıştım o günlerde
Ne anlamsız istekler
Bir iki gün yaşayacakları için özgürdür kelebekler
Nohutlu pilav tadında
Seyyar satıcının elinden
Gecenin en anlamsız zamanında
Otobüs beklerken Topkapı’da köprünün altında
Yanında bir ufak ekşi ayran su tadında
hayat yine de güzeldir
yersiniz plastik tabaktan ayakta.
Önce tadına bakıp beğenip beğenmeme telaşı da yoktur ayranı
Ne çıkarsa bahtına
Odamın sakinleri dik duran makaralı teyp
Adam gibi klasik ceviz işlemeli ikinci el bir çift koltuk
Ofis perdeleri ve yemek masası dikdörtgen modern sunta kaplama
Ben ve arkadaslarım avukatla
İzmir’li bir sanat tarihi ögrencisi
Bir gün gelecek dedik ve geldi
O gün dişarı çıkmak yasak edildi
Radyodan marşlar çalındı
Zannedersem bin dokuz yüz seksenlerdi
Bir gün geldi
Ve o günden sonra
Yazın dondurma kışın boza satıldı sokaklarda
Siz hiç bozayı sarı leblebi ile yediniz içtiniz mi.