sensizliğin pençesinde kıvranıyorum
yüreğim umutsuz seni bekliyorum
karanlık soğuk bir kış gününde ümitsizce
gelmeyeceğini bile bile
hani kader yazmıştı bizi bir birimize
hiç ayrılmayacaktık ellerimiz ellerimizden
gözlerimiz gözlerimizden ayrılmayacaktı
yüreklerimiz tek yürek kalacaktı
ama sen zamansız gittin be gülüm
amansız çaresiz bir derde kurban olduk şimdi
ben sensiz ne yapacağım
nasıl nefes alıp yaşayacağım
seninle geçtiğimiz yoldan nasıl geçeceğim
nasıl alışacağım sensiz geçecek zamana
boğazım düğüm düğüm nefes alamıyorum
daralıyorum bunalıyorum hep ağlıyorum
duy feryadımı gel gör perişan halimi
nereye baksam sen varsın
böyle kaderinde gözü çıksın
olmaz olsun böyle dönüşü olmayan gidişlerin
olmaz olsun böyle acımasız kaderin
ben sana gülüm demedim gülün ömrü az olur
solar kurur gidersin diye
ama yine gittin bak ben çaresiz kaldım
olmadı be gülüm bu gidişin hiç olmadı
yaşamak için hiç bir sebepte kalmadı
sensizliğin pençesinde kıvrana kıvrana
bu ağır yükü çekemem ben artık
gidişin hiç olmadı vedan olmadı
olmadı yürek sızım dinmedi dinmeyecek
sevdan sevgin aşkın mezara kadar gidecek
sen rahat uyu kabrin cennet olsun
bekle bende geleceğim
geleceği gülüm geleceğim geleceğim
GELECEĞİM GELECEĞİM GELECEĞİM.

28/11/2015
Kadersiz bahtsız
murat