Doktor beyim serum taktığın hasta
Kurtulacak diye ödüm kopuyor
Azrail şaşırıp başka birine
Sarılacak diye ödüm kopuyor

Ayağa kalkarsa buldum belayı
Geçirirse ele demir palayı
Sırtımdaki kemiklerin alayı
Kırılacak diye ödüm kopuyor

Mahsuru yok hastanede çürüsün
Dikili taşında namı yürüsün
Kefeni yırtarsa Allah korusun
Darılacak diye ödüm kopuyor

Tutamaz hayatta dilini kında
Yükselince sesi davudi tonda
Gölgemin üstüne cismim bir anda
Devrilecek diye ödüm kopuyor

İşkence yaparken olamaz sakin
Hissetmem acıyı verirsen morfin
Her şeye eyvallah amma velakin
Görülecek diye ödüm kopuyor

Dostluk arenası, can evi kısmım
Kaşık düşmanımdan başka yok hasmım
Emanet sandığı, saydığım cismim
Sır olacak diye ödüm kopuyor

Bakıp da endama sanma kafadar
Zalimlikte firavundan hissedar
Elleri belinde Nemrut’tan gaddar
Kurulacak diye ödüm kopuyor

Onunla hayatın adı angarya
Döktürdüğü seli kıskanır derya
Acımıyorsun hiç! Tedavin var ya
Kür olacak diye ödüm kopuyor

Tababetin ulu imparatoru
Fişini çeksen de dursa motoru
Sağlık kurulundan sağlam raporu
Verilecek diye ödüm kopuyor

Katlanır bedenim türlü müşküle
Dayanırım geçirtse de havale
Her yanım meraklı Melahat ile
Sarılacak diye ödüm kopuyor

Canımı emrine etsin bloke
Razıyım! Gel gör ki büyük tehlike
Kılıbıktır diye adıma leke
Sürülecek diye ödüm kopuyor

Sözün ustasıyım, sözde âlimim
Ozan Duranoğlu başmuallimim
Böyle şiir yazdığımdan kalemim
Kırılacak diye ödüm kopuyor

Delibal’a karşı deve kinlidir
Ölüm meleğiyle senli benlidir
Konulsa da morga dokuz canlıdır
Dirilecek diye ödüm kopuyor

Celil ÇINKIR - DELİBAL