Bilmiyordum hayatı,yaşamamıştım henüz acıları.
Yalancı destanlara inanan bir çocuk gibiydim,
İnanıyordum,güveniyordum ve seni seviyordum,
Hayatı anladığımda ise anımsamalarımı sorguluyordum.


Seni ilk kez görüyordum,tanımıyordum,
Kalbimin atışlarını ayarlayamıyordum.
Hiç yaşamadığım bir suretle sana bağlanıyordum,
En acınası halimde bile seni düşünüyordum.

Gülüşüne kapılmıştım,aşk sözlerine inanmıştım,
Ellerine bağlanmış,gözlerine zincirlenmiştim.
İnanmıştım,güvenmiştim ve seni sevmiştim.
Hayatı anladığımda ise anımsamalarımı sorgulamıştım.

Sen sevdiğim sen değildin,bense masallara inanan ben,
Bakışlarını uzaklaştırırken,içimden kopan sen,
Bu hüznü tatmamıştım hiç seni sevmeden.
Aşk bir hayalet oldu,hayallerimde yaşayan sen.

Ben oldum terk edişinle,artık aşka inanmayan ben,
Aşkı benden alıp götüren, bu dizeleri yazdıran sen.
Belki bir isyan hayata,belki duygular, fışkıran bedenimden.
Anımsamalarımı değil aslında aşkı sorgulayan yine ben.

TOLGA