Aramıyor diye haber salmışsın
Bende arayacak hal’mı bıraktın
Sen dünyanın hevesine dalmışsın
Gönülden gönüle yol’mu bıraktın

Nasıl anlatayım sana halimi
Çaresizlik kırdı zaten belimi
Tersiyle itmiştin kaç kez elimi
Sana uzanacak el’mi bıraktın

İçerim de hüzün yürekte sancı
Her sözün dikenli her sözün acı
Bir tatlı sözüyün oldum muhtacı
Güzel söz edecek dil’mi bıraktın

Her ânım ızdırap her ânım çile
Vallahi sevgimde yoğudu hile
Nasıl geldik anlamadım bu hale
Kırdın dallarımı dal’mı bıraktın

Ansızın bırakıp giden benmiyim
Böyle olmamıza neden benmiyim
Gülüzar’ı harap eden benmiyim
Alıp koklamaya gül’mü bıraktın

Yüregimi yaktın kavurdun beni
Leylasız mecnuna çevirdin beni
Rüzgar oldun kaç kez savurdun beni
Daha savrulacak kül’mü bıraktın

Kendini aklayıp beni yererek
Yalan ile günahıma girerek
Sen benim doğrumu yanlış görerek
Şikayet etmedik kul’mu bıraktın

Bilmiyorum nere gitsem neylesem
Çare olmaz tabiplere söylesem
Çıksam yüce dağa seyran eylesem
Rüzgarımı kestin yel’mi bıraktın

Şiddeti artıyor her gün sızımın
Bir çoğu sistemdir ondan sözümün
Akordunu bozdun gönül sazımın
Mızrabı vuracak tel’mi bıraktın

Kul Hızır’ım son söz, diyeyim sana
Bu yapılmaz benim gibi insana
Söyle dertten başka ne verdin bana
Varıp gireceğim kol’mu bıraktın
Varıp gireceğim kol’mu bıraktın

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)