Ýlim
Ne güzel adýn var senin
Ne güzel bilgiler toplanýr sende
Birde öðreten olursa
Neler öðrenmez insan
Bir öðretmenin olur
Önce kalem tutmayý öðretir
Yazmayý öðrenir insan
Sonra okumayý
Neler neler okursun
Neleri öðrenirsin
Öðrendikçe mutlu olursun
Tabi ki öðretmeninde mutludur
Mevsimleri öðrenirsin
Ýlkbaharýn güzelliðini yeþil elbisesi ile
Gülen yüzü vardýr her yer
Çiçek açmýþtýr rengarenk
Ardýndan yaz gelir sýsacýktýr
Öyle ýsýtýr ki insaný
Bolluktur bereketlidir
Son bahar hüzündür biraz
Sararýp dökülür yapraklar
Rüzgar serin eser
Ýlk yaðmurlar baþlar
Buluþur toprakla mis gibi kokar
Olsundu yinede güzeldir
Ya kýþ kýþa ne demeli
Yaðmur kar ondadýr
Beyaza boyar her yeri
Bacalardan çýkar dumanlar
Soba baþýnda oturmak sa öyle güzeldir ki
Yanar çýtýr çýtýr odunlar
Kýþta böyle sevilir iþte
Sonra daha neler öðretir kitaplar
Dostluðu barýþý anlatýr
Ah herkes okusa yazsa
Olur mu düþmanlýk
Olur mu bu savaþlar
Barýþ önce gelir
Ýþte dostlarým
Ýlim güzelde onu bilen yok
Yok ne yazýk ki
Ýþte cehalet iþte cahillik
Bakýn ne hale geldi bütün dünya
Kim güçlüyse eziyor zayýfý
Büyük devletler para kazanmak uðruna
Habire silah üretip satýyor
Kýrdýrýyor milleti
Hiç bitmiyor harpler
Yakýp yýkýp viran ediyor yerleri
Ne zamana kadar zavallý insanlar
Yersiz yurtsuz aç periþan
Çile dolu günleri
Çile dolu çile
Ayþe Karan