Çaktılar sineme bir paslı hançer
Omuzdan kırıldı kollarım benim
Bir derd-i deruna olmuşum düçar
Tar içinde kaldı yollarım benim

Bir tek gün görmedim ben de bu handa
Umudum hayalim kaldı nihanda
Damla suya hasret kaldım cihanda
Ne çabuk kurudu göllerim benim

El olup kendimden göçtüm göçeli
Ayrılık ağusun içtim içeli
Şu ömür babını açtım açalı
Hep boşa çağladı sellerim benim

Neden bu yaralar kapanıp bitmez
Neden bu belalar başımdan gitmez
Neden gülüm açmaz bülbülüm ötmez
Kuruyup çöl oldu illerim benim

Alam sevdiğimi gidem yoluma
Azırail gelse bile soluma
Gözyaşlarım sızdı tatlı doluma
Zehirlerle doldu ballarım benim

Pişmanlık dumanı gark oldu başa
Kaybolan gençliğim karıştı yaşa
Vursam da başımı taşlardan taşa
Çoktan ziyan olmuş yıllarım vardır

Dost dediğim sormaz oldu hâlimi
Sarp kayalar kesti akan selimi
Emrah şu dünyadan çektim elimi
Ne de yaman oldu hallerim benim

20 Ekim 2015 Salı