Varlığınla başlayan bir günün,
yokluğunla bitmesine alışamadım
Aklımda olduğunun yarısı kadar
yanımda olsaydın eğer,
Ben sensiz kalırmıydım hiç.?


Akşam olup yine,Güneş batarken
karanlığımı aydınlatmaya sen çıkıyorsun,
Gökten bir Nur taşıyor sanki semalara
Büyüyor damla,damla aydınlığın.
Sanki yavaşça fısıldıyor kulağıma
Buyur ya aşk diye,
Edebimden göz göze gelmeye çekindiğim
Nur’um diyorum,diyorumda
arkama dönüyorum sen yoksun
nerelerdesin yaban eldemi ?


Peki sen yoksan
Güneş neden aydınlatma çabası içerisinde ?
Neden yıldızlar var ?
sen var’san neden bu kadar hasretim sana ?
seni koklamaya içimden derinden bir ahla
karşıma çıkıversen,tutuversen ellerimi,
Gözlerimi hayata yeni açmış gibi
sana açsam,sende kapatsam
ve Cennet’tede yine seninle açsam.


Hiç kapanmayacağını
Bile bile özledim seni
ıssız çöllerde içimi yokluğunla kurutan
Bir su damlması gibi özledim.
Hasretim neredesin ?
Hayal gözlüm,sen yoksan doğmasın
benim güneşim,
BİLİYORMUSUN
Asi Yüreklim
Bu ASİ KIZ kız seni çok sevdi
ASİMMMM.....ÇOKKKK

m.yavuz