Geçti mi o günler bitmiş gibi tebessümler
Nedir hiddetin nedir bu şiddetin
Anlamadan gülüyor camın arkasından

Seni böyle kurt gibi ulutan da ne
Bereketli olsun yağmurların başını sallıyor olur der gibi
Ne ben üzüleyim ne sen üzül
Yavaş yavaş ince ince usul usul yağ yağmur
Boyun bükmez mi bahçedeki yazdan kalan o son GÜL
Böyle mi bitecek bu son güz bu son mevsim
Sormasın sormasın kimse bana sormasın
Bir canı kalmışsa canı çıkar bu sefer insan ölür be
Ölür be insan şu aşk’ın yaptığına bir bak
Üstüne üstlük bu soylu meşum gece
Yabancı bir şehirde yolunu kaybetmiş
Bir yolcu sanki rüzgar- deliriyor
Yalarken diliyle camları-zangır zangır
Titretiyor üstelik
Seni böyle kurt gibi ulutan da ne
Kimler bastı iflah olmaz yarana
kimler doğru kimler iğri güven de yok yar’ana
Gecenin bir yarısı yağmur camlarda iplik iplik

Yol yol damla damla
Başım dertte diyorum bu adamla
Şahit camın arkasındaki o soylu gece ve rüzigar
Bir yol açın diyorum ağalar beyler
Sizin çocukların karnı tok ama ya diğerleri
Onlar aç ama
Uçuruyor rüzgar beni bir sağa bir sola
Ters dönüyor alacalı şemsiyem
İçimde diyorum oldukça derin bir yerde Mevlana

Oysa ben de gördüm ki kendimin ŞEMS’iyem dönmekte başım
rüzgar kurt gibi ulumakta

Yüksel Nimet Apel