Medeniyet ah medeniyet
Ar namusla süslenir isen ne güzel olur
Ah seni soyar soğana çevirirler
Çıplak kalırsın üşürsün bilirim
Ah seni taşıyamayanlar
Kucağa almayanlar
Yerlerde süründürenler
Bilmez insan sensiz neler gelir başına
Üzerinde yük gibi taşıyanlar
Taşıyamayanlar
Bir beden büyük
Ya da dar gelen medeniyet
Sus ağlama
Anlarım halinden
Bilirim solan güllerinden perişansın
Ah medeniyeti taşıyamayanların ağır yükü
Ah onların adımları sokaklara ağır gelir
Taşımak istemez ah ne zor gelir
Şehrin sokakları bu ağır adımlarla çöker
Ah mevsimler sizlerinde rengi değişir
Ah medeniyetsiz’lerin ağır yükü
Sizi de yıkar
Onlar ki sert granit taşları ezer
Sizler nasıl dayanırsınız
Ah asırların öldüremediği
Güzel çınarlar sizlerde solarsınız
Sınır iklim taşımadan
Yok, olan edepli
Namusla süslenmiş
İman ile örtünmüş medeniyet
Neredesin? Nereye kayboldunuz?
Gün dönümü yine geldi
Hala o şen türkülerin söylenmiyor
Ayaklar çıplaktı gezerdi sokaklarda
Sen ey kaldırımlar
Şehrin sokakları o insanlar ne kadar hafif
Kalırdı yürürdü üzerinizde
Siz şehrin sokakları
Ölmez hayatın sırrına
Erişmiş gibi
Siz onlardan önce uçardınız
Sevinçle
Ah olgular param parçasınız
Kanıtınız var
İnananlar az
Ah algılama eksikliği
Ah duruşlar
Suratınız beş karış
Yüreğinizde acıdan parçalanmış
Yurtlar mı saklı
Sukutun çığlıkları
Cidarları parçalarsınız
İnsanlar parçalanmaz
Duymaz
Mahkûmiyetin kurbanı olan
Şehrin sokakları
Kaldırım taşları
İnsan yükü ağırdır
Kulakları da sağırdır
Yakıp yıkmaya da hazırdır
Değmedi sana bir güzel kalemin ucu
Medeniyetin var mı suçu
Kendine iyi bak
Sendin ak
Tek dişi kalmış
Canavara döndürdüler seni
Sen sokul yamacıma
Yorgunsun
Ben taşırım seni omuzum da
Bakma çok durgunsun
Merhametin yolu uzun
Yıkanırız denizinde
Yağar üzerimize Rahmet
Sus ağlama
Nar’ımız büyük
Senle olmaz karımız küçük
Taşıdın ecdadımı cihana
Cihan seninle güldü
Sendin varımız
İmanın gölgesinde gezerdin yarınımız
Düşlerin sislerle kaplı bilirim
Takıl koluma
Yürüyelim yan yana
Bakma sen seni taşımaza
Seninle yanmaza
Mevla’m yanımda
Yardım eder
Alır ey sokaklar yükümüzü
Mevla’m kerimdir
Biter inkârcı düşünceler sözler
Çıkarız açığa seninle
Biter karanlıklarda
Işığa çıkmama cezan
Sana bu cezayı verenler yok olur
Seni gizleyenler gizli olur yok olur gider
Sil gözyaşlarını
Dur ben sileyim ellerinle
Sen ağlama
Mehmet Aluç
Cidar: Duvar