BEN 10 KASIM
Cihan görmedi böyle keder, toprak böyle sarsılmamıştı oldu olası, gök kubbe bu denli şiddetli çakmamıştı mavilerini kaybettiğinde. Yalnız kalmamıştı, üşümemişti İstanbul bu kadar. Yiğitlerini kaybettiğinde.
BEN 10 KASIM.
Bir acı güne merhaba diyorum “Gitti” başlangıcı çığlıklarıyla. Gönüller suskun, yüzler asık ve ıslak, gözler kan çanağı, insanlar telaşlı. Akıl sır ermiyor ne kolay söyleniyor "Atam ölmüş" diyen binlerce yüreği yaralı ,sevdalı.
Ben 10 KASIM...
Zübeyde Hatunun mavi gözlü, sarı oğlu gözlerini yummuş. Üstelik saat dokuzu beş geçiyor. Nasıl söylenir "Öldü" diye Milletine. Sanki kıyamet kopmuş yada kopmak üzere.
BEN 10 KASIM.
Görmedim, duymadım, şahit bile olmadım üstelik böylesi acının varlığına. Ateş yanmaya utanır, yürek yangınının yanında. Bulutlar yağmaya utanır, gözyaşlarının yanında. İsyanlar boşuna değil Ata’nın yokluğunda.
BEN 10 KASIM
Öksüz kalmak nedir şimdi bildim. Yetim kaldı Türk Milleti gördüm. Sevinçlerini HARAM KILDILAR ŞAHİT OLDUM. Sezdim içlerinden geçirdikleri lanetleri benim adıma.
BEN 10 KASIM
Şimdi herkeste bir matem var. Bayraklar yarıya indirilmiş, yeryüzü ağlamakta. Boyunlar önde, boyunlar bükülmüş, sessiz çığlıklar dudaklarda. Minnet duyguları kaplamış yer yanı.Eşi ve benzeri olmayan bir yiğidin ardından dökülen bu yaşlar bile az kalır GAZİ Kemal’in uğruna.
BEN 10 KASIM
Sözler duyuyorum, yeminler ediliyor "ATAM İZİNDEYİZ" diye haykıran binlerce insanları görüyorum. Kendimden değil utancım Mustafa Kemal Atatürk’ün ölüm gününden. Benim de kara yazım bu olsa gerek özür diliyorum YÜCE TÜRK MİLLETİNDEN !
BEN 10 KASIM
Yasın, kederin, acının adı.
Zübeyde Hatunun mavi gözlü sarı oğlu gözlerini yumdu.Özür dilerim.Özür dilerim.
Nermin Eker
10 kasım 2014