Vay dünya dünya, yamansın çok dünya,
Bebekten anneyi çalansın dünya,
Bebek feryat eder ah annem diye,
Acımadan yine alansın dünya.

Doldu göz yaşlarım oldu bir ırmak,
İstemem dünya da annesız durmak,
Muradım-dır benim annemi görmek,
Acımadan benden alansın dünya.

Ayırmayın beni annem çok güzel,
Sanmayın bu aşkı olur bir gazel,
Bir sevgi var anne yavruda özel,
Acımadan onu alansın dünya.

Duyun bu sevgiyi yüreğimizde,
Annenin aşkı var çöreğimizde,
Çıkmaz ki kokusu böreğimizde,
Acımadan şimdi alansın dünya.

Dünya perişandır gülmüyor bağlar,
Barut ve kan kokar ovalar dağlar,
Ayırmayın evlat anneler ağlar,
Acımadan bir bir alansın dünya.

Bu ne sevgi Allah’ım tarifi yok,
Ayrılık zor, hasretse zehirli ok,
Kaderim dertlidir üzülürüm çok,
Acımadan varım alansın dünya.

Cemal duygulandı kabarır özü,
Göz yaşı döker de anlatır sözü,
Yollara bakar da kan revan gözü,
Acımadan hayat alansın dünya.


Cemallettin Gürpınar