0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
724
Okunma
DEM
Yaprağını rüzgar çalmış papatyaların
Oyalanmışım, seviyor sevmiyorların
Eteklerinde sürünmüşüm yalnızlığın
Hiç görünmeyen bir adamın yalnızlığı
Çevirmiş dört bir yanımı örümcek ağı..
Bir tek ben mi yalnızım bu koca şehirde
Bir tek ben mi dönüyorum bu çemberinde
Ateş içinde, yalnızlığın eşiğinde
Evet bir benim, yalnızlığın beşiğinde
Namütenahi görüyorum derinlerde..
Bir masaldan ibaret, bugün yarın ve dün
Çözülmüyor oldu atılan hiçbir düğüm
Yaprak gibi kopuyor dallarından ömrüm
Bahçemde, gönlümde soldu büyüyen gülüm
Birazda yalnızlık aynasında övünsün
Karanlıklardan Zümrüdü Anka görünsün..
Abdullah Karslı
