Ben bilmezdim
Gökkuşağının sekiz renk olduğunu
Meğer senmişsin
Sekizinci renk
Ayaklarımın yerden kesilmesi boş değilmiş
Boş değilmiş gönlümün
Sevgiyle kaynaması
Gökkuşağındaki renkler dile geldi:
Kırmızıda, gül kokunu hissettim
Turuncuda, evimizin çatısını
Sarıda, papatya falı baktığımızı
Yeşilde, bahar cemreleri gibi
Toprağa düşüp
Hayat verdiğimizi
Mavide, gökyüzünü
Daha bir sevdiğimizi
Lacivertte, akşamların güzelliğini keşfedip
Morda"mor koyun meler gelir"şarkısını
Birlikte söylediğimiz köyümüzü hatırlarım
Ya sekizinci renk
İşte o sensin
"Akasyalar açarken"şarkısını söylerken
Mutluluktan dans ettiğimiz
Yorgun gecelerin çocuğuyduk
Umutların sevgi şehrinde
Soluklanırken biteviye
Gönül istasyonunda
Son hasret trenini beklerdik
Yldızları öyle seyrederken
Kapılıp cazibesine gökyüzünün
Mehtabı çalmaya çalışrdık
Bir yanımızda dev örümcekler
Bir yanımızda büyük umutlar sokağı
Ve dilimizde ortak bir şarkı:
"Gönlümün şarkısını gözlerinde okurum"
Omuzlarımızda hayat denen yük
Gözlerimizde şafak rengi gülüşler
Bir deli rüzgar
Hep aynı yöne esip durur
Yüreğimizin tam merkezi
Aşka selam durur
Severim bu Dünya’yı yalanı dahil
Nasıl kıyarlar bu güzelliğe
Kuş beyinli bir kaç cahil
Kimin haddine,
O Mevla’dan başka;
Geceyi gündüze
Gündüzü geceye çevirmek
Ve haykırmak, avazı çıktığınca
Sokak çocuklarının yırtık ayakkabıları
Siftah yapmamış şehir esnafının
Son hamlesi, duaya açılan eller
Aslında var daha son zamana
Bir çeyrek kalmış
Hayat denen o limana
Her ikimiz de uyacağız
O gönüldeki kahramana
Yer, gök aşk kokacak
Güllere nazire yaparcasına
Bülbül ötmeyi unutacak
birkaç damla gözyaşı akacak
Badem gözlerinden sevinçle
Ben bilmezdim
Gkkuşağının sekiz renk olduğunu
Meğer senmişsin
Sekizinci renk...

Oktay ZERRİN-Bafra
18-11-2015-02.23