Kulak ver sesime
Ey uygarlığın sembolü
Cennet bahçelerinin kutsal ağacı.

Cemreler bir bir düşerken
Hava’ya
Su’ya
Toprağa.
Bak
Ardımızda kaldı
Bitmez sandığımız kara kışlar.
Sabret Üç şafak sökümü daha.
Yeşiller sende
Maviler bende boy verecek yeniden
Geçmişten geleceğe.
Sen sadece sûkut et ve güven bana

Omuzlarımda aciz devlerin
Günahlarını taşıyor olsam da
Sanma kızılca kıyamet mahşerlerdeyim.
En az senin yaprakların kadar
Taptazedir benim düşlerim,hayallerim
Yasaklı sevişmelerim.
Sanma ki aciz
Sanma ki müdayim gecelerin bekçisiyim.
Her Şafak sökümünde
Yükselirken ilahi nidalar arşı alaya
Ben acılarımı sabır mihenginde törpüler
İncir sütü ile beslerim.

Kirpiğimin her birinde bin dervişin ahı var
Hangi ferman dokunur
O yârin bakışlarına söyle.
Okyanuslara sığmayan sevdamı
Bir incir çekirdeğinin içine gizlemişim ben
Sanma ki nefsanidir
Zeytin ile incirin sevdası.
Kelebeğin ömrü kadar kısa olsa da vuslatlarımız
Bir gecenin koynunda
Bin geceye gebedir umutlarımız.


Dört mevsim her gece
İncir tadında sevdalar büyütmüşüm yüreğimde
Sonumu hiç düşünmeden ateşe yürümüşüm belki de
Olsun ne çıkar
Eylül bakışlı o yâr gelmese de
Senin koyu gölgenin altında yâri beklemek
En mukaddes andır belki de.
Anla işte Ficus carina
İncir tadında sevdalar büyütmüşüm yüreğimde.

Ficus carina... İncir ağacı

S.SAMYELİ