Dostlar, gönlünüz dâima sevgi, saygı, şefkât ve merhâmetle dolsun!
Dostların dostu Yüce Mevlâ’nın yardımı ve selâmı sizlere olsun!

Yûnus Emre’ye ithâf (Nûrlar ve huzur içinde sonsuza dek var’olsun, rûhu şâd‘olsun!)

Bir gönül dostudur Yûnus’tur adı
Nâmını bilenler bize buyursun
Sevgide bulunur sözünün tadı
Yâdını sevenler bize buyursun

Tapduk Emre’sinde hem çaldı kapı
Kırmadı bir dalı kaldırdı çöpü
Kalbini eyledi sadâkat küpü
Kurân’ı sevenler bize buyursun

Doğrudan Hâk’kına çizdi yolunu
Kalp gözüyle gördü Allah kulunu
Arı Türkçe etti hem de dilini
Kelâmın’ sevenler bize buyursun

Toplamadı bile eğri odunu
Besmeleyle yaktı hattâ od‘unu
Çıngısında çaldı Hak‘kın udunu
Türküsün‘ sevenler bize buyursun

Cennet bağlarından çiçekler derdi
Ayırım yapmadı saydı her ferdi
Dâim gözetledi kuş ile kurdu
Tab’yatın‘ sevenler bize buyursun

Çabaladı koştu garip uğruna
Kutsal muhabbetin erdi çığ‘rına
Hoşgörü nakşetti yazdı bağrına
Dinini sevenler bize buyursun

Muhabbet eyledi kutladı anı
Karşılıksız sevdi övdü heryanı
Ademe adadı bir kuru canı
İnsanı sevenler bize buyursun

Uğraştı yoruldu Mevlâ yolunda
Cennetin kokusu tüttü gönlünde
Adâlet çığırdı köyde ilinde
Resûlün‘ sevenler bize buyursun

Ünvânı ulaştı yedi düvele
Nişanı dolaştı dillerden dile
Kapıldı Kederli saldığı sele
Râb’bini sevenler bize buyursun

Övgüye yetmiyor âcizdir özüm
Tavsirinde gizli baharım yazım
Pusulamdır izi Allah‘a sözüm
Lisanım‘ sevenler bize buyursun

Kederli/Almanya, 11.10.2006/16.11.2015