Sen canını etsen feda
Gün gelir o eyler veda
Nefrete dönüşür sevda
Saygının bittiği yerde

Yaz be usta satır satır
Al dertleri götür yatır
Kırılır hep gönül hatır
Saygının bittiği yerde

Başlar önce bir hilavet
Kalmaz incelik zerafet
Yaşanır hep bir felaket
Saygının bittiği yerde

Öfke dediğin bir anlık
Öfke ise tam şeytanlık
Biter tükenir insanlık
Saygının bittiği yerde

Bıkar dünyadan sıkılır
Tüm dosta karşı çıkılır
Çok gönül hatır yıkılır
Saygının bittiği yerde

Kâlp kırılır dost üzülür
Surat bir karış büzülür
İki gözden yaş süzülür

Bi kalsa çaresiz naçar
Yüz üstü bırakır kaçar
Ne ot biter ne gül açar
Saygının bittiği yerde

Bakın hele göre göre
Yörü diyor gözü köre
Ne örf kalır ne de töre
Saygının bittiği yerde

Seni önce güzel süzer
Sonra yalanları düzer
Bi sözle Remzi’yi üzer
Saygının bittiği yerde

Not : hilavet kelimesini kötülükde lider, öncü anlamında kullandım
yanlış anlaşılmasın....