1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
916
Okunma
Yeryüzü ne kadar geniş
kollarım koptu kucaklamaktan
bulutlara çizdiğim hayaller
dağılıp gitti,gerçekleşmeden
Baktım iniyor başıma,kışın
yalancı öğle güneşi
çevirebilirim elbet başımı
ama deniz yatmış,içim titrerken
kendini resimlere veren küçük kız...
Bu şiiri fırlat elinden
yak ve savur küllerini
ve üfle şu lambayı
örtsün karanlık b/izleri
lâ lâ lâ
5.0
100% (2)
Cevap Yaz